Nihao,

Er is weer veel gebeurd sinds ons laatste berichtje. We zijn inmiddels ondergebracht in het Peking Yard Hostel het zusterhostel van ons vorige hostel.

We zitten in een vieze steeg, wat de Chinezen een hutong noemen en waar je s avonds niet graag alleen loopt, maar dit hostel is zo mogelijk nog luxer dan onze vorige. Het is moderner en de bedden slapen heerlijk!! Wij zijn dus helemaal in onze nopjes en hebben besloten hier te blijven tot ons vertrek naar Auckland zondag a.s.

Misschien kennen jullie dat liedje van Katie Melua nine million bicycles in Bejing nog wel... nou ik moet zeggen dat klopt! Fietsers zie je hier overal in grote getalen. Reden te meer voor ons om ook twee fietsen te huren en Bejing per fiets te verkennen. Dat valt niet mee! In Bejing kennen ze of geen verkeersregels, of wij hebben ze niet kunnen ontdekken. Alle verkeer gaat dwars door elkaar heen, en dan bedoelen we auto's, fietsers maar ook voetgangers. Oversteekplaatsen voor fietsers en voetgangers zijn er wel, maar ook de auto's mogen dan afslaan en die gaan schijnbaar altijd voor. Helaas kan ik het niet zo levendig beschrijven als het in werkelijkheid is, maar geloof me.. het is een heel gedoe. San en ik zijn maar min of meer mee gefietst met de locals en dat ging goed! Om jullie een indruk te geven heb ik een foto geplaats bij de foto's van Bejing.

Als eerste zijn we naar de meren van Bejing gefiets. Bejing heeft namelijk vijf grote meren die min of meer achter elkaar liggen. We zijn er met behulp van de plattegronden in onze beide ' Bejing boekjes' naar toe gefiets. Daarbij moesten we echt afgaan op de straatnamen ipv ' eerste rechts, tweede links' want sommige straten hier zijn zo klein, de zogenaamde hutongingangen dat je ze gewoonweg niet ziet!

De meren en de parken er omheen waren gewoon weg schitterend! Bij het Bei Hai park is veel te doen en te beleven. Rondom het meer zitten allemaal restaurant en barretjes en s avonds barst het er van de Chinezen die op stap gaan.

In de parken rondom de meren (maar overigens ook in andere parken in Bejing en Shanghai) is er sprake van 'hang ouderen'. Wat hebben ze namelijk in China bedacht; speeltuinen voor ouderen, een fantastisch concept! In de speeltuinen lijkt het alsof er speeltoestellen staan, maar het zijn fitnesstoestellen die ouderen kunnen gebruiken om fit te blijven. Het grappige is dat de mensen hier ook volop gebruik van maken.

Ze zitten in groepjes bij elkaar, fitnessen, spelen spelletjes of slapen/relaxen op de grond.

Tijdens onze fietstocht door het park zagen we twee Chinezen zeer fanatiek tafeltennissen. We zijn er even bij gaan zitten kijken en na even aarzelen had San de stoute schoenen aangetrokken en gevraagd of hij mee mocht spelen. Nou dat mocht wel. Het was geweldig. Toen ze door hadden dat San het ook echt kon (voor degenen die het niet weten, naast voetballen is tafeltennis de meest geliefde sport van San) kwamen er steeds meer Chinezen kijken naar zijn spel (zelfs op de weg bleven ze stilstaan)en wilden er steeds meer mensen met hem spelen. Maar hoe kan het ook anders, San won steeds. Nou toen hebben de Chinezen maar hun troef erbij gehaald, een jongen met zulke spleetogen dat wij verbaasd waren dat hij uberhaupt nog kon kijken. Die troef was voor de Chinezen een goede zet..san heeft toen op het nippertje verloren. Maar dat gaf niet, want hij was helemaal in zijn nopjes met het hebben getafeltennist tegen de Chinezen. Afijn het was erg gezellig in het park.

Na ons bezoek aan het park zijn we doorgefietst (een heel eind, geloof 5 km.) naar het Olympisch stadion. Helaas konden we er niet in, maar we hebben wel alle stadions gezien, inclusief het beroemde vogelnestgebouw wat zeer indrukwekkend was.

Vandaag hebben we ons buiten Bejing begeven. Wij zijn naar Chang Ling geweest, oftewel de Minggraven en naar de Chinese muur. Vooral dat laatse was zeer indrukwekkend. De muur dateert van circa 200 v.C. en de restanten die over zijn, zijn bijna allemaal nog in originele staat. Hij is gebouwd midden in de bergen en duizenden en duizenden dwangarbeiders waren betrokken bij de bouw. Er zijn er zeer veel gestorven door uitputting en hun lijken werden dan gebruikt voor de opvulling van de muur. We hebben vandaag dus letterlijk over doden gelopen. Foto's geven wel een beeld, maar hoe indrukwekkend het is moet je eigenlijk met eigen ogen zijn.

De minggraven waren minder interessant. Daar kon je tombes bekijken van 13 van de keizers die China heeft gehad. We konden echter maar 1 tombe bezoeken. Die was welliswaar 27 m onder de grond, maar leek net een groot en leeg treinstation zoals San dat zo mooi formuleerde.

Nou dat was mijn lange verhaal voor nu, jullie hebben wel weer genoeg te lezen lijkt me zo.. wij gaan zo lekker eten. Het Chineze eten is niet echt om over naar huis te schrijven dus dat doen we dan ook maar niet.

Bedankt voor al jullie lieve berichtjes!

xxx

ps: Joor we duimen voor je!

pps: Q'tjes heel lief van jullie aanbod voor de extra fotoruimte maar ik denk dat we wel genoeg ruimte hebben hoor.